Tarent

Tarent (język polski)

herb Tarentu (1.1)

Tarent (1.2)

wymowa:: IPA: [ˈtarɛ̃nt], AS: [tarẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto i gmina w regionie Apulia, w prowincji Tarent (1.2), w południowych Włoszech^[1]; zob. też Tarent w Wikipedii

(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona na południu kraju, w regionie Apulia; zob. też prowincja Tarent w Wikipedii

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tarent	Tarenty
dopełniacz	Tarentu	Tarentów
celownik	Tarentowi	Tarentom
biernik	Tarent	Tarenty
narzędnik	Tarentem	Tarentami
miejscownik	Tarencie	Tarentach
wołacz	Tarencie	Tarenty

przykłady:: (1.1) Nie ma chyba w Apulii miasta smutniejszego niż Tarent; w antyku miał trzysta tysięcy mieszkańców, teraz o sto tysięcy mniej. Jest też włoską stolicą dioksyn, a może nawet stolicą europejską (…)^[2].

składnia:

kolokacje:: (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tarencie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tarentu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tarentu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tarentu • mieszkaniec / mieszkanka Tarentu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tarencie • pochodzić z Tarentu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tarentu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:: (1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. tarentyjczyk mos, tarentyjka ż, tarentczyk mos, tarentyńczyk mos; przym. tarencki, tarentyński

związki frazeologiczne:

etymologia:: łac. Tarentum

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) Taranto
czeski: (1.1) Tarent
francuski: (1.1) Tarente
łaciński: (1.1) Tarentum
niemiecki: (1.1) Tarent n
nowogrecki: (1.1) Τάραντας
rosyjski: (1.1) Таранто n
słowacki: (1.1) Tarent m
włoski: (1.1) Taranto

źródła:

↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 368.
↑ Jacek Dehnel, Dziennik roku chrystusowego, wyd. W.A.B., 2015.

Tarent (język niemiecki)

Tarent (1.1)

wymowa:: lp IPA: [taˈʁɛnt]; ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Tarent (miasto)

(1.2) geogr. Tarent (prowincja)

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das)^[1] Tarent
dopełniacz	(des) Tarent Tarents
celownik	(dem) Tarent
biernik	(das) Tarent

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:: (1.1) Stadt; (1.2) Apulien, Provinz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. Tarenter m, Tarentiner m, Tarenterin ż, Tarentinerin ż; przym. tarentinisch, Tarentiner

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych

Tarent (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Tarent^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. tarentský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 62.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Tarent&oldid=8330337”