porządny

porządny (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈʒɔ̃ndnɨ], AS: [požõndny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dobrze urządzony, wykonany; solidny

(1.2) uczciwy, dobry, szlachetny, prawy, czysty

(1.3) mocny, duży, intensywny

(1.4) lubiący porządek

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	porządny		porządna	porządne	porządni	porządne
dopełniacz	porządnego		porządnej	porządnego	porządnych
celownik	porządnemu		porządnej	porządnemu	porządnym
biernik	porządnego	porządny	porządną	porządne	porządnych	porządne
narzędnik	porządnym		porządną	porządnym	porządnymi
miejscownik	porządnym		porządnej	porządnym	porządnych
wołacz	porządny		porządna	porządne	porządni	porządne

przykłady:

(1.1) Tym razem kup jakieś porządne radio; poprzednie zepsuło się po miesiącu.

(1.2) Marzę o porządnej dziewczynie, która nigdy mnie nie zawiedzie.

(1.3) Spuścili mu porządne manto.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. porządkowy mos, porządek mrz, porządność ż, podporządkowywanie n

przym. porządkowy

przysł. porządnie

czas. uporządkowywać, porządkować ndk., uporządkować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) solid; (1.2) decent; (1.3) heavy, severe; (1.4) tidy
• arabski: (1.2) محترم، مرض، محتشم، مهذب
• duński: (1.1) ordentlig; (1.2) ordentlig; (1.3) ordentlig; (1.4) ordentlig
• jidysz: (1.2) כּשר (koszer); (1.3) שיין (szejn)
• rosyjski: (1.1) солидный; (1.2) порядочный; (1.3) порядочный, мощный; (1.4) аккуратный
• szwedzki: (1.2) ärbar; (1.3) dryg
• ukraiński: (1.1) поря́дний, присто́йний

źródła: