wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) hist. od VII/VIII w., zbiorcza nazwa słowiańskich najemników i niewolników w średniowiecznym świecie arabskim; zob. też Saqaliba w Wikipedii
(1.2) informacje dostępne w źródłach arabskich odnoszące się do kultury materialnej, społecznej i duchowej Słowian
(1.3) hist. od X/XI w. zbiorcza nazwa najemników, urzędników i niewolników arabskich o różnym pochodzeniu etnicznym głównie Germanów, Słowian, Normanów, Franków i Hiszpanów z północy, którzy trafili do wschodnich regionów AndaluzjiAlmeria, Denia oraz na Baleary[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Niekiedy przewożą oni swe towary na wielbłądach z Gurganu do Bagdadu, gdzie za tłumaczy służą im rzezańcy as-Saqaliba (słowiańscy)[2].
(1.2) Rusowie ludem żyjącym pośród as-Saqaliba[3].
(1.2) Co się tyczy as-Saqaliba, to jest to grupa ludów, z których część wyznaje chrześcijaństwo, część zaś jest pogańska[4].
(1.2) Jeżeli chcą, podróżują po rzece as-Saqaliba i przechodzą przez Hamlih, miasto Chazarów, gdzie jego władcy ściągają z nich dziesięcinę[5].
składnia:
kolokacje:
(1.1) Hisn as-Saqalibatwierdza Słowian → Gulak przy Bramie Cylicyjskiej (Porta Ciliciae) w górach TaurusBahr as-Saqalibamorze Rusów → BałtykDhikr as-Saqalibawzmianka o Słowianach • Qarjat as-Saqalibawieś Słowian • Madlnat as-Saqalibamiasto Słowian • Dżazirat as-Saqalibawyspa Słowian (= Półwysep Skandynawski[6]) • U nisd' as-Saqalibadosł. kobiety Saqlabów (Słowian) • Harat as-Saqalibadzielnica słowiańska w Palermosaqlabskie wino → białe winogam'atu s-saqāliba as-suhr → tłum rudych Saqlabów
synonimy:
(1.1) Słowianie, Sklawinowie, Al-Saklab, Sakaliba, Rusowie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. saqlabski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) arab. سقالبة < gr. Σκλάβήνοι (Sklábēnoi) → „Sklawinowie” („Sklawini”, „Sklaweni”, „Sklawenowie”) < lm od gr. Σκλάβος (Sklábos) → „Słowianin
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Cultural symbiosis in Al-Andalus. Sanna Osseiran (editor). UNESCO. Beirut. 2004 (praca zbiorowa)
  2. Arabskie opisanie Słowian: źródła do dziejów średniowiecznej kultury. Urszula Lewicka-Rajewska. 2004 s. 191.
  3. Kronika Słowian: Ruś Kijowska w czasach pierwszych Rurykowiczów. Witold Chrzanowski. 2009
  4. Źródła arabskie do dziejów słowiańszczyzny Tadeusz Lewicki. 1969
  5. Arabskie opisanie Słowian: źródła do dziejów średniowiecznej kultury. Urszula Lewicka-Rajewska. 2004 s. 191
  6. Przegląd historyczny, t. 44 PWN, 1952 s. 476