najemnik
najemnik (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wojsk. wynajęty za pieniądze, niezależny żołnierz; zob. też wojsko najemne w Wikipedii
- (1.2) rzad. pracownik, pracujący zwykle dorywczo dla różnych pracodawców, pracownik najemny
- (1.3) pogard. człowiek, który za pieniądze dokonuje czynów niegodnych, haniebnych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik najemnik najemnicy dopełniacz najemnika najemników celownik najemnikowi najemnikom biernik najemnika najemników narzędnik najemnikiem najemnikami miejscownik najemniku najemnikach wołacz najemniku najemnicy
- przykłady:
- (1.1) Zanim zwerbowało go KGB, pracował jako najemnik w Afryce.
- (1.2) Wujek Karol zatrudniał latem w swoim sadzie wielu najemników.
- składnia:
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) lisowczyk, lancknecht, legionista
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. najemca m, najmowanie n, wynajmowanie n, wynajęcie n
- czas. najmować ndk., wynajmować ndk., wynająć dk.
- przym. najemny, najemniczy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) por. psy wojny • żołnierze fortuny • dzikie gęsi
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mercenary (1.2) wage-earner, hired man, employee
- baskijski: (1.1) mertzenario
- białoruski: (1.1) наёмнік m; (1.2) наёмнік m, найміт m; (1.3) найміт m
- czeczeński: (1.1) йолахо
- duński: (1.1) lejesoldat w, lejetropper w; (1.2) lønarbejder w, daglejer w
- fiński: (1.1) palkkasoturi, palkkasotilas
- francuski: (1.1) mercenaire m (1.2) journalier m
- hiszpański: (1.1) mercenario m; (1.2) jornalero m, bracero m
- kataloński: (1.1) mercenari m
- niemiecki: (1.1) Söldner m; (1.2) Lohnarbeiter m
- nowogrecki: (1.1) μισθοφόρος m; (1.2) μισθωτός m, μεροκαματιάρης m
- rosyjski: (1.1) наёмник m; (1.2) наёмник m
- ukraiński: (1.1) на́йманець m; (1.2) на́йманець m
- wilamowski: (1.2) mitłik m
- włoski: (1.1) mercenario m
- źródła: