zapłakany (język polski) edytuj

 
zapłakane (1.1) dziecko
wymowa:
IPA[ˌzapwaˈkãnɨ], AS[zapu̯akãny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) o człowieku: ze śladami płaczu na twarzy
(1.2) noszący ślady płaczu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) (…) ojciec do swej Basi mówi zapłakany (…)[1]
(1.1) Obudziła się zapłakana i zmęczona śmiertelnie[2]
(1.2) A potem umywszy zapłakane oczy wróciła do swoich uczennic i odrabiała z nimi lekcje, usiłując śmiać się, ażeby niewczesnym smutkiem nie zatruć ich dziecięcej wesołości[3]
(1.2) Dziewczyna przysiadła na ławeczce i ukrywszy rozczerwienioną, zapłakaną twarz w rękach, na próżno starała się powstrzymać spazmatyczne łkanie[4].
składnia:
kolokacje:
(1.2) zapłakana twarz • zapłakane oczy
synonimy:
(1.1) rozszlochany, rozmazany; gw. (Górny Śląsk) uślimtany
(1.2) załzawiony
antonimy:
(1.1-2) roześmiany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
jak styczeń zachlapany, to lipiec zapłakany
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: