zatruć
zatruć (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany
- (1.1) dodać substancje toksyczną
- odmiana:
- (1.1) koniugacja Xa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zatruć czas przyszły prosty zatruję zatrujesz zatruje zatrujemy zatrujecie zatrują czas przeszły m zatrułem zatrułeś zatruł zatruliśmy zatruliście zatruli ż zatrułam zatrułaś zatruła zatrułyśmy zatrułyście zatruły n zatrułom zatrułoś zatruło tryb rozkazujący niech zatruję zatruj niech zatruje zatrujmy zatrujcie niech zatrują pozostałe formy czas zaprzeszły m zatrułem był zatrułeś był zatruł był zatruliśmy byli zatruliście byli zatruli byli ż zatrułam była zatrułaś była zatruła była zatrułyśmy były zatrułyście były zatruły były n zatrułom było zatrułoś było zatruło było forma bezosobowa czasu przeszłego zatruto tryb przypuszczający m zatrułbym,
byłbym zatrułzatrułbyś,
byłbyś zatrułzatrułby,
byłby zatrułzatrulibyśmy,
bylibyśmy zatrulizatrulibyście,
bylibyście zatrulizatruliby,
byliby zatruliż zatrułabym,
byłabym zatrułazatrułabyś,
byłabyś zatrułazatrułaby,
byłaby zatrułazatrułybyśmy,
byłybyśmy zatrułyzatrułybyście,
byłybyście zatrułyzatrułyby,
byłyby zatrułyn zatrułobym,
byłobym zatrułozatrułobyś,
byłobyś zatrułozatrułoby,
byłoby zatrułoimiesłów przymiotnikowy przeszły m zatruty, niezatruty zatruci, niezatruci ż zatruta, niezatruta zatrute, niezatrute n zatrute, niezatrute imiesłów przysłówkowy uprzedni zatruwszy rzeczownik odczasownikowy zatrucie, niezatrucie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zatruć jedzenie / środowisko / wodę
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trujak mzw, zatruwanie n, trutka ż, zatrucie n, trucizna ż
- czas. wytruwać, zatruwać ndk.
- przym. zatruty, trujący
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) poison
- białoruski: (1.1) атруціць
- duński: (1.1) forgifte
- niemiecki: (1.1) vergiften
- norweski (bokmål): (1.1) forgifte
- norweski (nynorsk): (1.1) forgifte, forgifta
- źródła: