przysiąść
przysiąść (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈpʃɨɕɔ̃w̃ɕʨ̑], AS: [pšyśõũ̯ść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą
-
- znaczenia:
czasownik dokonany (ndk. przysiadać, przysiadywać)
- (1.1) usiąść gdzieś na chwilę, na brzegu
- (1.2) ugiąć nogi, obniżając się
- (1.3) przygnieść coś podczas siadania
- (1.4) zapaść się
- (1.5) zmienić pozycję z leżącej na siedzącą
- (1.6) łow. o ptaku łowczym: siąść na zdobyczy po strąceniu jej z powietrza[1]
- (1.7) przest. obsiąść[1]
- (1.8) przest. osiąść[1]
czasownik zwrotny dokonany przysiąść się (ndk. przysiadać się, przysiadywać się)
- (2.1) usiąść przy czymś lub kimś
- (2.2) dołączyć do towarzystwa siadając
- (2.3) pot. dosiadać się do pojazdu
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) przysiąść się
- (1.2) przykucnąć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- przysiąść fałdów
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) appollaiarsi (o kurze)
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „przysiadać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Janusz Głowacki, Rose Café i inne opowieści, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.