vinter
vinter (język duński)Edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) zima
- odmiana:
- (1.1) en vinter, vinteren, vintre, vintrene
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) vinterdage
- antonimy:
- (1.1) sommer
- hiperonimy:
- (1.1) årstid
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- źródła:
vinter (język norweski (bokmål))Edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zima
- odmiana:
- (1.1) en vinter, vinteren, vintere, vinterne lub en vinter, vinteren, vintre(r), vintrene
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
vinter (język norweski (nynorsk))Edytuj
- wymowa:
- IPA: /'ʋɪntɛr/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) zima
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
vinter (język szwedzki)Edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) zima
- odmiana:
- (1.1) en vinter, vintern, vintrar, vintrarna
- kolokacje:
- (1.1) vinterdvala • vinterdäck • vintergata • vintergäck • vintersport • vintertid
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) sommar
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: pojęcia związane z kalendarzem i czasem w języku szwedzkim
- źródła: