ulykke

ulykke (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈuˌløge]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wypadek

(1.2) nieszczęście

odmiana:

(1) en ulykke, ulykken, ulykker, ulykkerne

przykłady:

(1.1) Efter ulykken mistede pigen hørelsen i det ene øre. → Po wypadku dziewczynka straciła słuch w jednym uchu.

(1.1) Ulykker med håndværktøj som fx hobbyknive, vinkelslibere, slibemaskiner og boremaskiner resulterer ofte i alvorlige skader på fingre og hænder. → Wypadki z narzędziami ręcznymi, takimi jak np. nożyki, szlifierki kątowe, szlifierki i wiertarki kończą się często poważnymi obrażeniami palców i dłoni.

(1.2) Går man under en stige, risikerer man at få syv års ulykke. → Przechodząc pod drabiną ryzykuje się siedem lat nieszczęścia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) arbejdsulykke • bilulykke

synonimy:

antonimy:

(1.2) lykke

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ulykkelig

przysł. lykkeligvis

związki frazeologiczne:

(1.2) en ulykke kommer sjældent alene

etymologia:

śdn. ungelucke

uwagi:

źródła: