vintertid (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) czas zimowy[1]
odmiana:
(1.1) en vintertid, vintertiden, blm
przykłady:
(1.1) Vintertiden börjar i oktober.Czas zimowy rozpoczyna się w październiku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) sommartid
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. vinter + tidzima + czas
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 541.