spocząć

spocząć (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) książk. usiąść gdzieś aby odpocząć

(1.2) książk. znaleźć się w jakimś określonym miejscu

(1.3) zostać pochowanym w jakimś miejscu po śmierci

(1.4) książk. o stanie, właściwości lub odpowiedzialności która zaczęła kogoś dotyczyć albo została mu powierzona

odmiana:

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		spocząć
czas przyszły prosty		spoczywam	spoczywasz	spoczywa	spoczywamy	spoczywacie	spoczywają
czas przeszły	m	spoczywałem	spoczywałeś	spoczywał	spoczywaliśmy	spoczywaliście	spoczywali
	ż	spoczywałam	spoczywałaś	spoczywała	spoczywałyśmy	spoczywałyście	spoczywały
	n	spoczywałom	spoczywałoś	spoczywało
tryb rozkazujący		niech spoczywam	spoczywaj	niech spoczywa	spoczywajmy	spoczywajcie	niech spoczywają
pozostałe formy czas zaprzeszły m spoczywałem był spoczywałeś był spoczywał był spoczywaliśmy byli spoczywaliście byli spoczywali byli ż spoczywałam była spoczywałaś była spoczywała była spoczywałyśmy były spoczywałyście były spoczywały były n spoczywałom było spoczywałoś było spoczywało było forma bezosobowa czasu przeszłego spoczywano tryb przypuszczający m spoczywałbym, byłbym spoczywał spoczywałbyś, byłbyś spoczywał spoczywałby, byłby spoczywał spoczywalibyśmy, bylibyśmy spoczywali spoczywalibyście, bylibyście spoczywali spoczywaliby, byliby spoczywali ż spoczywałabym, byłabym spoczywała spoczywałabyś, byłabyś spoczywała spoczywałaby, byłaby spoczywała spoczywałybyśmy, byłybyśmy spoczywały spoczywałybyście, byłybyście spoczywały spoczywałyby, byłyby spoczywały n spoczywałobym, byłobym spoczywało spoczywałobyś, byłobyś spoczywało spoczywałoby, byłoby spoczywało imiesłów przymiotnikowy czynny m spoczywający, niespoczywający ż spoczywająca, niespoczywająca spoczywające, niespoczywające n spoczywające, niespoczywające imiesłów przysłówkowy współczesny spoczywając, nie spoczywając rzeczownik odczasownikowy spoczywanie, niespoczywanie

przykłady:

(1.1) Po powrocie do domu spoczął na krześle i jął rozmyślać.

(1.2) Wtem jakaś dłoń spoczęła na moim ramieniu i podniósłszy głowę ujrzałem księcia Konstantyna.

(1.3) Właśnie tam na tym cmentarzu chciał spocząć.

(1.4) Cała odpowiedzialność za ten projekt spoczęła na nim.

składnia:

kolokacje:

(1.1) spocząć na krześle

(1.3) spocząć na cmentarzu • prochy spoczęły

(1.4) odpowiedzialność (za coś) spoczęła (na kimś) • obowiązek (czegoś) spoczął (na kimś)

synonimy:

(1.1) usiąść

(1.2) znaleźć się

(1.3) zostać pogrzebanym, zostać pochowanym

antonimy:

(1.1) wstać

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spoczynek

wykrz. spocznij

czas. spoczywać

związki frazeologiczne:

spocząć na laurach • spocząć w pokoju • spocząć w Bogu

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) hvile; (1.2) hvile; (1.3) hvile

źródła: