Podobna pisownia Podobna pisownia: jać
wymowa:
IPA[jɔ̇̃ɲʨ̑], AS[i ̯o̊̃ńć], zjawiska fonetyczne: podw. art.nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) przest. lub książk. zacząć[1]
(1.2) przest. wziąć, chwycić

czasownik zwrotny dokonany jąć się (ndk. brak)

(2.1) przest. zacząć coś robić[2]
odmiana:
(1) [3][4] koniugacja Xc
przykłady:
(1.1) Jął po niebie harce zwodzić[5].
(1.2) Niemiec, Moskal nie osiędzie, / gdy jąwszy pałasza, / hasłem wszystkich zgoda będzie / i ojczyzna nasza[6].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zacząć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jeniec mos, jęcie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *jęti → jąć (1.2), chwycić, złapać[7]
(1.2) źródłosłów dla pol. jeniec → jęty w niewolę
uwagi:
obecnie używany jest tylko w czasie przeszłym i bezokoliczniku
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zacząć
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: chwycić, wziąć
źródła:
  1.   Hasło „jąć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „jąć się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „Jąć” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 149.
  4.   Hasło „jąć” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  5. Daniel Naborowski: Do jednej o Kupidynie
  6. Józef Wybicki: Hymn Polski, wersja pierwotna
  7.   Porada „rękojeść” w: Poradnia językowa PWN.