Podobna pisownia Podobna pisownia: jać

jąć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[jɔ̇̃ɲʨ̑], AS[i ̯o̊̃ńć], zjawiska fonetyczne: podw. art.nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik quasi-przechodni[1] dokonany (ndk. brak)

(1.1) przest. lub książk. zacząć[2]
(1.2) przest. wziąć, chwycić

czasownik quasi-przechodni[1] dokonany jąć się (ndk. brak)

(2.1) przest. zacząć coś robić[3]
odmiana:
(1) [4][5] koniugacja Xc
przykłady:
(1.1) Jął po niebie harce zwodzić[6].
(1.2) Niemiec, Moskal nie osiędzie, gdy jąwszy pałasza, hasłem wszystkich zgoda będzie i ojczyzna nasza[7].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zacząć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jeniec mos, jęcie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *jęti → jąć (1.2), chwycić, złapać[8]
(1.2) źródłosłów dla pol. jeniec → jęty w niewolę
uwagi:
obecnie używany jest tylko w czasie przeszłym i bezokoliczniku
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zacząć
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: chwycić, wziąć
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2.   Hasło „jąć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „jąć się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „Jąć” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 149.
  5.   Hasło „jąć” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  6. Daniel Naborowski: Do jednej o Kupidynie
  7. Józef Wybicki: Hymn Polski, wersja pierwotna
  8.   Porada „rękojeść” w: Poradnia językowa PWN.