siedzieć w kieszeni

siedzieć w kieszeni (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɕɛ̇ʥ̑ɛ̇ʨ̑ fʲ‿cɛˈʃɛ̃ɲi], ASėʒ́ėć fʹ‿ḱešńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.podw. art.nazal.zmięk. międzywyr.przyim. nie tw. syl.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) ciągle pożyczać od kogoś pieniądze[1]
odmiana:
(1.1) zob. siedzieć, „w kieszeni” nieodm.
przykłady:
(1.1) Chłop siedział w kieszeni u arendarza, chodził w łachmanach, na przednówku kładł do garnka lebiodę, a ziarno siewne brał ze dworu na ciężki odrobek[2].
składnia:
(1.1) siedzieć u + D. (kogoś) + w kieszenisiedzieć w + D. (czyjejś) + kieszenisiedzieć + C. (komuś) + w kieszeni
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nie wychodzić z kieszeni
antonimy:
(1.1) trzymać w kieszeni, mieć w kieszeni
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks związków frazeologicznych w języku polskim
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 151.
  2. Historia Polski 1795-1918, Stefan Kieniewicz, 1968 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.