arendarz
arendarz (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik arendarz arendarze dopełniacz arendarza arendarzy celownik arendarzowi arendarzom biernik arendarza arendarzy narzędnik arendarzem arendarzami miejscownik arendarzu arendarzach wołacz arendarzu arendarze
- przykłady:
- (1.1) No, już to wybaczcie, panie arendarzu – wtrącił się z powagą wójt ryczychowski – z bliska go podobno jeszcze nikt nie widział prócz starego klucznika, Kostia Bulija, który z nim jakieś nieczyste utrzymuje konszachty[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Walery Łoziński: Zaklęty Dwór, I. Organiścina.
- ↑ Hasło „arendarz” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.