przykazanie

przykazanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʃɨkaˈzãɲɛ], AS: [pšykazãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kategoryczne polecenie, nakaz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przykazanie	przykazania
dopełniacz	przykazania	przykazań
celownik	przykazaniu	przykazaniom
biernik	przykazanie	przykazania
narzędnik	przykazaniem	przykazaniami
miejscownik	przykazaniu	przykazaniach
wołacz	przykazanie	przykazania

przykłady:

(1.1) Sposób podziału biblijnego tekstu na konkretne przykazania zależy od przyjętej tradycji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pięć przykazań kościelnych • przykazanie miłości • przykazania kościelne • łamać / złamać przykazanie

synonimy:

(1.1) instrukcja, komenda, polecenie, wskazanie, zalecenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przykaz mrz, przykazywanie n

czas. przykazać dk., przykazywać ndk.

związki frazeologiczne:

dziesięcioro przykazań • dziesięć przykazań • dziesięć przykazań Bożych

etymologia:

pol. przykazać + -anie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) commandment
• czeski: (1.1) přikázání n
• esperanto: (1.1) ordono
• fiński: (1.1) määräys
• francuski: (1.1) commandement m
• hiszpański: (1.1) mandamiento m, orden ż
• islandzki: (1.1) boðorð n
• japoński: (1.1) 戒
• jidysz: (1.1) געבאָט n
• kataloński: (1.1) manament m
• niemiecki: (1.1) Gebot n
• nowogrecki: (1.1) εντολή ż
• portugalski: (1.1) mandamento m
• rosyjski: (1.1) заповедь ż
• sanskryt: (1.1) शासन n
• ukraiński: (1.1) заповідь ż
• wilamowski: (1.1) gybȫt n
• włoski: (1.1) comandamento m

źródła: