instrukcja (1.1) wojskowego ubioru
 
instrukcje (1.2)
wymowa:
IPA[ĩw̃ˈstrukʦ̑ʲja], AS[ĩũ̯strukcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.samogł.+n/m+szczelin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zbiór zasad zalecających postępowanie w określonej dziedzinie
(1.2) książka lub broszura z opisem działania
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Minister Spraw Zagranicznych skierował do ambasad na całym świecie instrukcje postępowania podczas aktualnego kryzysu.
(1.2) Zostanie dostarczona instrukcja, jak radzić sobie z trudnymi klientami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) instrukcja obsługi
synonimy:
(1.2) podręcznik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. instruktaż m, instruktarz m, instruktor m, instruktorka ż, instruowanie n, poinstruowanie n
czas. instruować ndk., poinstruować dk.
przym. instrukcyjny, instruktażowy, instruktorski, instruktywny
związki frazeologiczne:
instrukcje sejmikowe
etymologia:
(1.1) ang. instruction, franc. instruction < łac. instructio[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „instrukcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Hasło „instrukcja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.