ordono

ordono (esperanto)

morfologia:

ordon•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozkaz

(1.2) inform. komenda, rozkaz

odmiana:

(1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	ordono	ordonoj
akuzativo	ordonon	ordonojn

przykłady:

(1.1) Mi restas tie ĉi laŭ la ordono de mia estro. → Zostałem tutaj zgodnie z rozkazem mojego przełożonego.

(1.1) La soldato servis sub ordonoj de kolonelo. → Żołnierz służył pod rozkazami pułkownika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ordoni

przym. ordona

związki frazeologiczne:

bezono estas plej forta ordono • de la volo la ordono pli efikas ol bastono • deziro kaj inklino ordonon ne obeas • lin tuŝas nek admono, nek ordono • peto de barono estas ordono • propra volo ordonon superas

etymologia:

uwagi:

źródła: