wymowa:
IPA[ɔˈʃustfɔ], AS[ošustfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) praw. przestępstwo polegające na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania jej błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej; zob. też oszustwo w Wikipedii
(1.2) pot. świadome wprowadzenie kogoś w błąd dla własnej korzyści
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Rzecki poznaje, że w tej chwili toczy się tu sprawa przed sądem, że przemawia prokurator i że chodzi o grube oszustwo[1].
(1.2) Na starożytnych igrzyskach olimpijskich zawodnik, który dopuścił się oszustwa, zmuszony był postawić pomnik Zeusowi, na którym wyryto jego imię i nazwisko oraz występek, którego się dopuścił.
składnia:
kolokacje:
(1.1) oszustwo podatkowe / celne / internetowe / komputerowe / kredytowe / kapitałowe / ubezpieczeniowe / skarboweoszustwo nigeryjskiepopełnić oszustwo • dopuścić się oszustwa
(1.2) oszustwo karciane
synonimy:
(1.2) krętanina, matactwo, szalbierstwo, szarlataneria, szarlataństwo; pot. cygaństwo, granda, kanciarstwo, kancik, kant, krętactwo, macherka, macherstwo, machloja, machlojka, nabieranie, oszukaństwo, przekręt, przewalanka, przewałka, szacherka, szachrajstwo, szulerstwo, szwindel; reg. pozn. szmucha
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) występek
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oszukaństwo n, oszukiwanie n, oszust m, oszustka ż, oszukanie n
czas. oszukać dk., oszukiwać ndk.
przym. oszukańczy
przysł. oszukańczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Oszustwo nie jest dokładnym synonimem kłamstwa. Oszustwo jest wprowadzeniem w błąd, ale niekoniecznie przez mówienie kłamstw. Nie każde kłamstwo jest też oszustwem.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bolesław Prus: Lalka.