wymowa:
IPA[ˈɔʃust], AS[ošust] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, kto oszukuje
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sprytny oszust sprzedał amerykańskiemu turyście Kolumnę Zygmunta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) blagier, kuglarz, matacz, szalbierz, szarlatan; pot. cygan, kanciarz, krętacz, macher, nabieracz, naciągacz, oszukaniec, szachraj; przest. farmazon, furfant, okpisz, przechera, wydrwigrosz[1]
antonimy:
(1.1) uczciwy
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) fałszerz, hochsztapler, krzywoprzysięzca, mistyfikator, pajęczarz, plagiator, szuler, wyłudzacz[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oszustwo n, oszukaństwo n, oszukaniec m, oszukiwanie n, oszukanie n
forma żeńska oszustka ż, oszukanica ż
czas. oszukiwać ndk., oszukać dk.
przym. oszukańczy
przysł. oszukańczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. oszukiwać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-17382-1, s. 212
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.