nieuspokojenie

nieuspokojenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzad. rzecz. odczas. od nie uspokoić

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nieuspokojenie
dopełniacz	nieuspokojenia
celownik	nieuspokojeniu
biernik	nieuspokojenie
narzędnik	nieuspokojeniem
miejscownik	nieuspokojeniu
wołacz	nieuspokojenie

przykłady:

(1.1) Pisząc to ręką drżącą i myślą zawstydzoną samą gołą kreśliłem prawdę chcąc wam moje kochane potomstwo, to jest moje córki, synowie i wasze dzieci, dać przestrogę, wam osobiście moi synowie [...], żebyście tak jak ja do siwego włosa nie czuli w sumieniach waszych wymówek, których ja dotychczas z żalem i nieuspokojeniem przepuścić sobie nie mogę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) uspokojenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niespokojność ż, niespokojenie n, niespokojnik m, niespokojniczek m, niespokojnicki m, niespokojnica ż, niespokojniczka ż, niespokojnicka ż, nieuspokajanie n, niezaspokojenie n, niezaspokajanie n, uniespokojenie n

czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.

przym. niespokojny

przysł. niespokojnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: