miłość własna
- wymowa:
- IPA: [ˈmʲiwɔʑʥ̑ ˈvwasna], AS: [mʹiu̯oźʒ́ vu̯asna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw. międzywyr.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) poczucie własnej wartości, pewność siebie, miłość do samego siebie, kierowana pragnieniem własnego szczęścia (w pozytywnym znaczeniu)
- (1.2) pot. uwielbienie do samego siebie (w negatywnym znaczeniu)
- odmiana:
- (1.1-2) związek zgody
przypadek liczba pojedyncza mianownik miłość własna dopełniacz miłości własnej celownik miłości własnej biernik miłość własną narzędnik miłością własną miejscownik miłości własnej wołacz miłości własna
- przykłady:
- (1.1) Kto nie kocha samego siebie, jest całkowicie uzależniony od miłości innych. Jego poczucie własnej wartości i tożsamość są uwarunkowane tym, co inni o nich myślą i mówią. Zdrowa miłość własna obejmuje poczucie własnej godności, zaufanie i wiarę w siebie.[1]
- (1.2) Próżno uważać walkę o jego łaski za jakiś wyścig cyrkowy, za jakąś grę, za jakieś zapasy, w których zwycięstwo schlebia miłości własnej.[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) samolubstwo, narcyzm, egocentryzm, egotyzm, egoizm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) self-love; (1.2) self-love
- arabski: (1.1) حب الذات m (ḥubb aḏ-ḏāt)
- czeski: (1.1) sebeláska ż
- estoński: (1.1) enesearmastus
- francuski: (1.1) amour-propre m; (1.2) amour-propre m
- hindi: (1.2) आत्मरति ż (ātmarati)
- hiszpański: (1.1) amor propio m; (1.2) amor propio m
- japoński: (1.1) 自愛 (jiai)
- litewski: (1.1) savimeilė ż; (1.2) savimeilė ż
- niemiecki: (1.1) Selbstliebe ż
- nowogrecki: (1.1) φιλαυτία ż; (1.2) εγωισμός ż
- portugalski: (1.1) amor-próprio m
- rumuński: (1.2) amor propriu n
- włoski: (1.1) amore proprio m; (1.2) amore proprio m
- źródła: