miłość własna (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmʲiwɔʑʥ̑ ˈvwasna], AS[mʹiu̯oźʒ́ vu̯asna], zjawiska fonetyczne: zmięk.udźw. międzywyr.
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) poczucie własnej wartości, pewność siebie, miłość do samego siebie, kierowana pragnieniem własnego szczęścia (w pozytywnym znaczeniu)
(1.2) pot. uwielbienie do samego siebie (w negatywnym znaczeniu)
odmiana:
(1.1-2) związek zgody
przykłady:
(1.1) Kto nie kocha samego siebie, jest całkowicie uzależniony od miłości innych. Jego poczucie własnej wartości i tożsamość uwarunkowane tym, co inni o nich myślą i mówią. Zdrowa miłość własna obejmuje poczucie własnej godności, zaufanie i wiarę w siebie.[1]
(1.2) Próżno uważać walkę o jego łaski za jakiś wyścig cyrkowy, za jakąś grę, za jakieś zapasy, w których zwycięstwo schlebia miłości własnej.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) samolubstwo, narcyzm, egocentryzm, egotyzm, egoizm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła: