egocentryzm
egocentryzm (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) psych. tok rozumowania, który polega na centralnym umiejscowieniu własnej osoby w świecie; zob. też egocentryzm w Wikipedii
- (1.2) pejor. przecenianie swojego znaczenia w świecie, postrzeganie siebie jako ośrodka wszystkiego, odbieranie wszystkich wydarzeń w stosunku do własnej osoby[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik egocentryzm egocentryzmy dopełniacz egocentryzmu egocentryzmów celownik egocentryzmowi egocentryzmom biernik egocentryzm egocentryzmy narzędnik egocentryzmem egocentryzmami miejscownik egocentryzmie[2] egocentryzmach wołacz egocentryzmie[2] egocentryzmy
- przykłady:
- (1.1) Egocentryzm jest pojęciem z psychologii rozwojowej i nie trzeba mu w tym wypadku nadawać negatywnego znaczenia. Bez fazy egocentryzmu nie sposób skonstruować swojego Ja[3].
- (1.2) Innych trapi wyłącznie troska o własne bezpieczeństwo. Każdą przeszkodę traktują oni jako zagrożenie osobistego bezpieczeństwa i osobistego prestiżu (…). Egocentryzm przybiera różne formy[4].
- (1.2) Błędne koło, w jakim tkwi autorka świadectwa, nakręca tylko jej egocentryzm i skupienie się na sobie, na kochaniu tylko siebie, kochaniu swojego ciała, cieszeniu się swoją kobiecością itp.[5]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) postawa
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. egocentryczność ż, egocentryk m, egocentryczka ż
- przym. egocentryczny
- przysł. egocentrycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. egocentrism[6]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) egocentrism; (1.2) egocentrism
- baskijski: (1.1) egozentrismo; (1.2) egozentrismo
- białoruski: (1.1) эгацэнтрызм m; (1.2) эгацэнтрызм m
- duński: (1.1) egocentrisme w
- esperanto: (1.1) egocentrismo; (1.2) egocentrismo
- estoński: (1.1) egotsentrism; (1.2) egotsentrism
- francuski: (1.1) égocentrisme m; (1.2) égocentrisme m
- portugalski: (1.1) egocentrismo m; (1.2) egocentrismo m
- słowacki: (1.1) egocentrizmus m; (1.2) egocentrizmus m
- słoweński: (1.1) egocentrizem m; (1.2) egocentrizem m
- ukraiński: (1.1) егоцентризм m; (1.2) егоцентризм m
- węgierski: (1.1) egocentrizmus; (1.2) egocentrizmus
- włoski: (1.1) egocentrismo m; (1.2) egocentrismo m
- źródła:
- ↑ Hasło „egocentryzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Ewa Zielińska, Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej się rozwijających, WSiP 2007
- ↑ Czesław Czapów, Młodzież a przestępstwo, s. 263
- ↑ komentarz czytelnika na gosc.pl
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.