lęk
lęk (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) uczucie niepokoju, obawy przed czymś, co może być groźne
- (1.2) psych. strach pojawiający się bez przyczyny[1]; zob. też lęk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lęk lęki[2] dopełniacz lęku[2] lęków celownik lękowi lękom biernik lęk lęki[2] narzędnik lękiem lękami miejscownik lęku lękach wołacz lęku lęki
- przykłady:
- (1.1) Na widok mgły zawsze ogarnia mnie niewytłumaczalny lęk.
- (1.1) Ledwie tych słów domówiła, kiedy jakiś szelest ją przestraszył; z lękiem spojrzała ku oknu i cofnęła się do drzwi nasłuchując. (Władysław Łoziński, Oko proroka)
- (1.2) Lęk staje się patologiczny, gdy stale dominuje w zachowaniu. (Wikipedia)
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) czas. lękać się, zlęknąć się, ulęknąć się, przelęknąć się; przym. lękliwy, nieulękły, przelękniony
- (1.2) przym. lękowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fear, anxiety; (1.2) anxiety
- arabski: (1.2) قلق, حصار
- duński: (1.1) frygt w, angst w; (1.2) angst w
- esperanto: (1.1) timo; (1.2) fobio
- francuski: (1.2) anxiété
- niemiecki: (1.2) Angst ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.2) тревога
- szwedzki: (1.1) ängslan w, ångest w
- turecki: (1.1) anksiyete
- włoski: (1.1) paura, timore; (1.2) ansia
- źródła: