hipokryta
hipokryta (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba dwulicowa, obłudna, nieszczera, fałszywa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hipokryta hipokryci dopełniacz hipokryty hipokrytów celownik hipokrycie hipokrytom biernik hipokrytę hipokrytów narzędnik hipokrytą hipokrytami miejscownik hipokrycie hipokrytach wołacz hipokryto hipokryci
- przykłady:
- (1.1) (…) słowo „monafeq” znaczy dosłownie „hipokryta; dwulicowiec; ktoś, kto z pozoru wspiera kogoś bądź jakieś stanowisko, podczas gdy w istocie jest mu wrogi” (…)[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dwulicowiec, obłudnik, farbowany lis, faryzeusz, jezuita, tartuffe; pot. fałszywiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) bigot, niewiniątko, skromniś, wilk w owczej skórze / wilk w jagnięcej skórze
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hipokryzja ż
- forma żeńska hipokrytka ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hypocrite
- arabski: (1.1) مداهن m, منافق m
- białoruski: (1.1) крывадушнік m
- francuski: (1.1) hypocrite
- hiszpański: (1.1) hipócrita m/ż
- jidysz: (1.1) צבֿועק m (cwu(j)ak), (religijny) שמים־פּנימל n (szomaim-peneml)
- maltański: (1.1) faċċol
- niemiecki: (1.1) Hypokrit m
- rosyjski: (1.1) лицемер m
- szwedzki: (1.1) hycklare
- ukraiński: (1.1) лицемір m
- węgierski: (1.1) álszent
- włoski: (1.1) ipocrita m
- źródła:
- ↑ peterlin.pl
- ↑ Hasło „hipokryta” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.