obłudnik
obłudnik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto jest nieszczery, fałszywy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obłudnik obłudnicy dopełniacz obłudnika obłudników celownik obłudnikowi obłudnikom biernik obłudnika obłudników narzędnik obłudnikiem obłudnikami miejscownik obłudniku obłudnikach wołacz obłudniku obłudnicy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) hipokryta, dwulicowiec, farbowany lis, faryzeusz, jezuita, tartuffe; pot. fałszywiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) bigot, niewiniątko, skromniś, wilk w owczej skórze / wilk w jagnięcej skórze
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hypocrite, double-dealer
- arabski: (1.1) مداهن m (mudāhin)
- białoruski: (1.1) крывадушнік m
- bułgarski: (1.1) лицемер m
- jidysz: (1.1) (religijny) שמים־פּנימל n (szomaim-peneml)
- rosyjski: (1.1) лицемер m
- szwedzki: (1.1) hycklare w, skrymtare w, ögontjänare w
- ukraiński: (1.1) облудник m, лицемір m
- źródła: