faryzeusz

faryzeusz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfarɨˈzɛ^wuʃ], AS: [faryze^u̯uš], zjawiska fonetyczne: epenteza ł • akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. polit. rel. członek stronnictwa polityczno-religijnego w starożytnej Judei uznający jedynie prawo pisane (Torę); zob. też faryzeusze w Wikipedii

(1.2) przen. pejor. człowiek obłudny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	faryzeusz	faryzeusze / faryzeuszowie
dopełniacz	faryzeusza	faryzeuszy / faryzeuszów
celownik	faryzeuszowi	faryzeuszom
biernik	faryzeusza	faryzeuszy / faryzeuszów
narzędnik	faryzeuszem	faryzeuszami
miejscownik	faryzeuszu	faryzeuszach
wołacz	faryzeuszu	faryzeusze / faryzeuszowie

przykłady:

(1.1) Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bronią.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) zob. obłudnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. faryzeizm mrz, faryzejstwo n, faryzeuszostwo n

przym. faryzejski, faryzeuszowski

przysł. faryzejsko, faryzeuszowsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Pharisee; (1.2) pharisee
• baskijski: (1.1) fariseu
• białoruski: (1.1) фарысей m; (1.2) фарысей m
• bułgarski: (1.1) фарисей m; (1.2) фарисей m
• duński: (1.1) farisæer w; (1.2) farisæer w
• fiński: (1.1) fariseus
• grenlandzki: (1.1) farisiiari
• hiszpański: (1.1) fariseo m; (1.2) fariseo m
• irlandzki: (1.1) Fairisíneach m
• niderlandzki: (1.1) farizeeër m
• niemiecki: (1.1) Pharisäer m; (1.2) Pharisäer m
• nowogrecki: (1.1) φαρισαίος m
• rosyjski: (1.1) фарисей m; (1.2) фарисей m
• słowacki: (1.1) farizej m
• ukraiński: (1.1) фарисей m; (1.2) фарисей m
• węgierski: (1.1) farizeus
• wilamowski: (1.1) faryzejer m; (1.2) faryzejer m
• włoski: (1.1) fariseo m; (1.2) fariseo m

źródła: