obłuda

obłuda (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔbˈwuda], AS: [obu̯uda] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ukazywanie fałszywych własnych intencji, myśli, poglądów, uczuć itp.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	obłuda
dopełniacz	obłudy
celownik	obłudzie
biernik	obłudę
narzędnik	obłudą
miejscownik	obłudzie
wołacz	obłudo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwulicowość, fałszywość, faryzeizm, faryzeuszostwo, hipokryzja, podwójna moralność, przewrotność, zakłamanie

antonimy:

(1.1) prostolinijność, prostoduszność, otwartość, szczerość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obłudnik m, obłudnica ż, obłudność ż

przym. obłudny

przysł. obłudnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) double-dealing
• arabski: (1.1) دهان
• białoruski: (1.1) крывадушнасць ż
• czeski: (1.1) pokrytectví n
• islandzki: (1.1) hræsni ż
• jidysz: (1.1) צבֿיעות n (cwies)
• rosyjski: (1.1) лицемерие n
• ukraiński: (1.1) лицемірство n, лицемірність ż
• włoski: (1.1) doppiezza ż

źródła: