bigot
bigot (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bigot bigoci[1] dopełniacz bigota bigotów celownik bigotowi bigotom biernik bigota bigotów narzędnik bigotem bigotami miejscownik bigocie bigotach wołacz bigocie bigoci
- przykłady:
- (1.1) Czuł w tym zasuszonym szczurze twardego bigota, z którym daleko prędzej można przyjść do kłótni, niż do jakiejkolwiek transakcji.[2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dewot, nabożniś, pobożniś, religiant, świętoszek
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nadgorliwiec, obłudnik, wyznawca[3]
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bigot
- białoruski: (1.1) ханжа m
- francuski: (1.1) bigot m
- interlingua: (1.1) bigot
- jidysz: (1.1) שמים־פּנימל n (szomaim-peneml)
- kannada: (1.1) ಧರ್ಮಾಂಧ m (dharmāndha)
- włoski: (1.1) bigotto m, santone m
- źródła:
- ↑
Hasło „bigot” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ S. Żeromski: Promień
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „bigot” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
bigot (język angielski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: