wrogi
wrogi (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) właściwy wrogowi/nieprzyjacielowi, wrogo nastawiony; nieprzyjazny, nieżyczliwy
- (1.2) o państwie: będący wrogiem, będący w stanie wojny z innym państwem
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wrogi wroga wrogie wrodzy wrogie dopełniacz wrogiego wrogiej wrogiego wrogich celownik wrogiemu wrogiej wrogiemu wrogim biernik wrogiego wrogi wrogą wrogie wrogich wrogie narzędnik wrogim wrogą wrogim wrogimi miejscownik wrogim wrogiej wrogim wrogich wołacz wrogi wroga wrogie wrodzy wrogie
- przykłady:
- (1.2) Wrogi statek pływał u wybrzeży wyspy.
- (2.1) Wrogi, o Panie, pastwią się nade mną / I na mieszkanie dali otchłań ciemną.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wrogie zamiary / spojrzenie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) malevolent, negative, adverse, hostile, inimical, antagonistic
- arabski: (1.1) عدائي
- białoruski: (1.1) варожы; (1.2) варожы
- czeski: (1.1) nepřátelský
- duński: (1.1) fjendtlig; (1.2) fjendtlig
- esperanto: (1.1) malamika; (1.2) malamika
- francuski: (1.1) ennemi, glacé, hostile
- hiszpański: (1.1) hostil; (1.2) enemigo
- jidysz: (1.1) פֿײַנדלעך (fajndlech); (1.2) פֿײַנדלעך (fajndlech)
- kataloński: (1.1) hostil
- łaciński: (1.1) ater, atrox, inimicus, iniquus, niger
- niemiecki: (1.1) feindlich; (1.2) feindlich
- norweski (bokmål): (1.1) fiendtlig
- nowogrecki: (1.1) εχθρικός; (1.2) εχθρικός
- rosyjski: (1.1) вражеский; (1.2) вражеский
- sanskryt: (1.1) अमित्रिन्, अपकर्तृ, विप्रत्यनीक, आमित्र
- szwedzki: (1.1) fientlig, avog
- ukraiński: (1.1) ворожий; (1.2) ворожий
- włoski: (1.1) malevolo, ostile
- źródła: