nieprzyjazny
nieprzyjazny (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌɲɛpʃɨˈjaznɨ], AS: [ńepšyi ̯azny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nastawiony niechętnie, wrogo
- (1.2) taki, który nie sprzyja, stanowiący przeszkodę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nieprzyjazny nieprzyjazna nieprzyjazne nieprzyjazni nieprzyjazne dopełniacz nieprzyjaznego nieprzyjaznej nieprzyjaznego nieprzyjaznych celownik nieprzyjaznemu nieprzyjaznej nieprzyjaznemu nieprzyjaznym biernik nieprzyjaznego nieprzyjazny nieprzyjazną nieprzyjazne nieprzyjaznych nieprzyjazne narzędnik nieprzyjaznym nieprzyjazną nieprzyjaznym nieprzyjaznymi miejscownik nieprzyjaznym nieprzyjaznej nieprzyjaznym nieprzyjaznych wołacz nieprzyjazny nieprzyjazna nieprzyjazne nieprzyjazni nieprzyjazne
- przykłady:
- (1.1) Ale obok życzliwych Francuzów, delegaci polscy mieli do czynienia z wyraźnie nieprzyjaznymi Brytyjczykami, obojętnymi Włochami i Japończykami oraz chwiejnymi Amerykanami[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wrogi, nieprzyjacielski, srogi
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. nieprzyjaźnie
- rzecz. nieprzyjaciel mos, nieprzyjazność ż
- przym. nieprzyjacielski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) jomiqësor
- angielski: (1.1) unfriendly, inimical, dour, antagonistic, hostile, uncharitable, uncongenial, unwelcoming; (1.2) inclement, bad
- arabski: (1.1) عدائي ('addā`ī)
- bułgarski: (1.1) неприятелски, враждебен, антагонистичен; (1.2) неблагоприятен, неприветлив
- chiński standardowy: (1.1) 敌对 (díduì), 敌视 (díshì)
- chorwacki: (1.1) neprijateljski
- czeski: (1.1) nepřátelský, antagonistický; (1.2) nevlídný
- duński: (1.1) uvenlig, fjendtlig, antagonistisk; (1.2) barsk
- estoński: (1.1) ebasõbralik
- fiński: (1.1) epäystävällinen, vihamielinen
- francuski: (1.1) inamical, antagoniste, antagonique, hostile; (1.2) inclément, maussade
- hebrajski: (1.1) עוין (oyen)
- hiszpański: (1.1) enemigo, desagradable, hostil, antagónico, despiadado; (1.2) inclemente
- indonezyjski: (1.1) bermusuhan, berlawanan; (1.2) buruk, keras
- interlingua: (1.1) inamical
- japoński: (1.1) よそよそしい
- jidysz: (1.1) פֿײַנדלעך (fajndlech)
- kataloński: (1.1) hostil
- koreański: (1.1) 적대적; (1.2) 궂다
- litewski: (1.1) priešiškas; (1.2) atšiaurus
- luksemburski: (1.1) onfrëndlech
- łaciński: (1.1) infestus, inimicus
- łotewski: (1.1) naidīgs, nedraudzīgs; (1.2) nelabvēlīgs
- macedoński: (1.1) непријателски
- manx: (1.1) neuchaarjagh
- niderlandzki: (1.1) onvriendelijk, vijandig, bot
- niemiecki: (1.1) feindselig, feindlich, unfreundlich, antagonistisch; (1.2) unfreundlich, Schlecht-
- norweski (bokmål): (1.1) fiendtlig, uvennlig
- nowogrecki: (1.1) εχθρικός; (1.2) άθλιος, κακός
- portugalski: (1.1) inimigo, desafeto, hostil, infenso
- rosyjski: (1.1) враждебный, неприязненный
- rumuński: (1.1) neprietenos, ostil
- sanskryt: (1.1) अप्रिय, अमित्रिन्, अपकर्तृ
- serbski: (1.1) непријатељски (neprijateljski)
- słowacki: (1.1) nepriateľský, antagonistický; (1.2) nevľúdny
- słoweński: (1.1) sovražen, antagonističen; (1.2) neprijazen, hud
- szkocki gaelicki: (1.1) mì-chàirdeil
- szwedzki: (1.1) ovänlig, fientlig, avog
- turecki: (1.1) düşman, düşmanca; (1.2) sert
- ukraiński: (1.1) ворожий; (1.2) неприязний
- węgierski: (1.1) barátságtalan, ellenséges, ellenségeskedő, rideg
- wietnamski: (1.1) thù hằn
- włoski: (1.1) scortese, ostile, sgradevole; (1.2) inclemente
- źródła:
- ↑ Michowicz Waldemar, Historia dyplomacji polskiej, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.