grób pobielany
grób pobielany (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. kłamliwa, obłudna osoba
- (1.2) książk. coś, co pozornie działa sprawnie, lecz w rzeczywistości nie funkcjonuje lub robi to źle
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grób pobielany groby pobielane dopełniacz grobu pobielanego grobów pobielanych celownik grobowi pobielanemu grobom pobielanym biernik grób pobielany groby pobielane narzędnik grobem pobielanym grobami pobielanymi miejscownik grobie pobielanym grobach pobielanych wołacz grobie pobielany groby pobielane
- przykłady:
- (1.1) Bez pokory, myśmy trupy chodzące, groby pobielane[1].
- (1.1) A i tak nie stałbym się grobem pobielanym jak Ty i Twój poprzednik, który odbiegał od mszy, kiedy rodziła jego klacz…[2]
- (1.2) Drugi przepis to był tylko liberalny „grób pobielany”, za którym treść nie kryła się żadna[3].
- (1.2) Centrum Nowego Sącza jest niedrożne komunikacyjnie, zaś stojące tam kamienice przypominają pobielane groby[4].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- Z Ewangelii wg św. Mateusza 23,27:
- Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa[5].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) amer. whited sepulcher, bryt. whited sepulchre
- źródła:
- ↑ Aleksander Jełowicki, Miesiąc Maryi, wyd. B. Behr, Berlin 1856.
- ↑ Tadeusz Miciński, W mrokach złotego pałacu, czyli Bazylissa Teofanu, Kraków 1909.
- ↑ Wł. Prawdzic, Przednia straż, „Tygodnik Illustrowany”, 3 listopada 1906.
- ↑ Stanisław Śmierciak, Nowy Nowy Sącz, „Gazeta Krakowska”, 2003-11-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Ewangelia wg św. Mateusza 23,27, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Walenty Prokulski).