trup

trup (język polski)

trup (1.1)

trup (1.2)

wymowa:

​, IPA: [trup], AS: [trup]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy

(1.1) ciało zmarłego człowieka; rzad. zwierzęcia

(1.2) pot. pogard. wyeksploatowany, zniszczony przedmiot, urządzenie, najczęściej samochód

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: trupa

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trup	trupy
dopełniacz	trupa	trupów
celownik	trupowi	trupom
biernik	trupa	trupy / rzad. trupów
narzędnik	trupem	trupami
miejscownik	trupie	trupach
wołacz	trupie	trupy
ndepr. M. i W. lm: (ci) trupi

przykłady:

(1.1) Podczas jednego z synodów sądzono trupa ubranego w szaty papieskie – stąd nazwa „synod trupi”.

(1.2) Ty się tym trupem wybierasz nad morze? Przecież on ci się w połowie drogi rozleci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nieboszczyk, nieżywy, zmarły, zwłoki; pot. umarlak, sztywny, truposz, truposzczak, umrzyk, zewłok; zgrub. trupisko; pogard. ścierwo; daw. truchło

(1.2) grat, gruchot, klekot, rupieć, ruina, rzęch, szmelc, wrak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) denat

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trupiarnia ż, truposz m, truposzczak m

zdrobn. trupek m

zgrub. trupisko n

czas. utrupić dk., ukatrupić dk.

przym. trupi

przysł. trupio

związki frazeologiczne:

iść po trupach • paść trupem • po moim trupie • po trupach do celu • trup ściele się gęsto • trup w szafie • trup za życia • urżnąć się w trupa / zalać się w trupa • żyjący trup • żywy trup

etymologia:

(1.1) prasł. *trupъ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) corpse; (1.2) clunker
• arabski: (1.1) جثة m (juṯṯa)
• bułgarski: (1.1) труп m, мъртвец m
• chiński standardowy: (1.1) 尸体 (shītǐ)
• chorwacki: (1.1) truplo n, mrtvac m
• czeski: (1.1) mrtvola ż; (1.2) mrtvola ż, kraksna ż
• duński: (1.1) kadaver n, lig n
• esperanto: (1.1) kadavro
• estoński: (1.1) laip
• fiński: (1.1) ruumis
• francuski: (1.1) cadavre m
• hebrajski: (1.1) גופה ż (gufa)
• hiszpański: (1.1) cadáver m; (1.2) cuerpo de animal muerto
• indonezyjski: (1.1) mayat, jenazah, bangkai
• japoński: (1.1) 死体 (shitai), 遺体 (itai)
• jidysz: (1.1) מת m/n (mes)
• kataloński: (1.1) cadàver m
• koreański: (1.1) 시체 (siche)
• litewski: (1.1) lavonas m
• łaciński: (1.1) cadaver m
• łotewski: (1.1) līķis m
• macedoński: (1.1) леш m (leš)
• niderlandzki: (1.1) lijk n
• niemiecki: (1.1) Leiche ż
• norweski (bokmål): (1.1) lik n
• nowogrecki: (1.1) πτώμα n; (1.2) πτώμα n
• portugalski: (1.1) cadáver m
• rosyjski: (1.1) труп m, мертвец m, покойник m; (1.2) драндулет m, развалюха ż
• rumuński: (1.1) cadavru n, trup n
• sanskryt: (1.1) आमिस्, मटक
• serbski: (1.1) леш (leš) m
• słowacki: (1.1) mŕtvola ż
• słoweński: (1.1) truplo n
• suahili: (1.1) maiti
• szwedzki: (1.1) lik n
• turecki: (1.1) ceset, kadavra
• ukraiński: (1.1) труп m
• węgierski: (1.1) hulla; (1.2) vacak
• wietnamski: (1.1) xác chết
• włoski: (1.1) cadavere m

źródła:

trup (język albański)

trupi (1.1) i njeriut

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. ciało

(1.2) astr. ciało

(1.3) fiz. ciało, substancja

(1.4) zespół, korpus

odmiana:

(1.1-4) lp trup, trupi; lm trupa, trupat

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) trupi i njeriut → ciało człowieka

(1.2) trup qiellor → ciało niebieskie

(1.3) trup i ngurtë → ciało stałe

(1.4) trup diplomatik → korpus dyplomatyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

trup (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. tułów

(1.2) kadłub

odmiana:

(1.1-2) lp trup, trupa, trupu, trup, trupom, trupu, trupe; lm trupovi, trupova, trupovima, trupove, trupovima, trupovima, trupovi

przykłady:

(1.2) Trup broda je dug dvadeset metara. → Kadłub statku ma dwadzieścia metrów długości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

trup (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) anat. tułów

(1.2) kadłub

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trup	trupy
dopełniacz	trupu	trupů
celownik	trupu	trupům
biernik	trup	trupy
wołacz	trupe	trupy
miejscownik	trupu	trupech
narzędnik	trupem	trupy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

trup (język rumuński)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ciało (ludzkie, zwierzęce)

(1.2) tułów, kadłub

(1.3) trup

(1.4) stworzenie

odmiana:

(1.1-4) lp trup; lm trupuri

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trupiște ż

zdrobn. trupușor n, trupșor n

czas. întrupa

przym. trupean, trupesc

przysł. trupește

związki frazeologiczne:

etymologia:

scs. трѹпъ (trupъ) → trup, por. bułg. труп → tułów, trup, pień, serb. труп → tułów, kadłub, kłoda

uwagi:

źródła:

trup (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) anat. tułów

(1.2) techn. kadłub

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ľudský trup

(1.2) trup lietadla / lode

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trupový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Części ciała

(1.1-2) zobacz też: Indeks:Słowacki - Fałszywi przyjaciele

źródła:

trup (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) trupa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: