genewczyk (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɡɛ̃ˈnɛfʧ̑ɨk], AS[gẽnefčyk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Genewy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ważną postacią tego okresu był Guillaume Henri Dufour, genewczyk, któremu Szwajcaria zawdzięcza wprowadzenie narodowej flagibiałego krzyża na czerwonym tle[2].
(1.1) Niesłychany sukces Nowej Heloizy, apologia miłości, kobiecości, uczuć, nie mogą jednak przesłonić przesłania innego z dzieł wielkiego genewczyka - Emila, traktatu w pięciu księgach, poświęconego wychowaniu dzieci[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rzad. genewianin
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Genewa ż, genewianin mos
forma żeńska genewka ż, genewianka ż
przym. genewski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Genewa” w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 94.
  2. Andrzej Porębski, Wielokulturowość Szwajcarii na rozdrożu, s. 52, Wydawnictwo UJ, 2010.
  3. Jarosław Ławski, Marie romantyków: metafizyczne wizje kobiecości : Mickiewicz-Malczewski-Krasiński, s. 33, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu w Białymstoku, 2003.
  4.   Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.