Wikisłownik

dentysta

dentysta (język polski) edytuj

 
dentysta (1.1)
wymowa:
IPA: [dɛ̃nˈtɨsta], AS: [dẽntysta], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zob. stomatolog; zob. też lekarz dentysta w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdentystadentyści
dopełniaczdentystydentystów
celownikdentyściedentystom
biernikdentystędentystów
narzędnikdentystądentystami
miejscownikdentyściedentystach
wołaczdentystodentyści
przykłady:
(1.1) Boli mnie ząb, więc muszę iść do dentysty.
(1.1) Chodzę regularnie do dentysty co sześć miesięcy.
(1.1) Możesz mi polecić dobrego dentystę?
składnia:
kolokacje:
(1.1) dentysta dziecięcy • pójść / zarejestrować się do dentysty • wizyta u dentysty • gabinet dentysty • lęk przed dentystą
synonimy:
(1.1) stomatolog, wyrwiząb; gw. (Śląsk Cieszyński) zymbiorz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) lekarz
hiponimy:
(1.1) ortodonta, chirurg szczękowy, periodontolog
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dentystyka ż
forma żeńska dentystka ż
przym. dentystyczny
przysł. dentystycznie
tem. słow. dento-, -dont
związki frazeologiczne:
dentysta sadysta
etymologia:
(1.1) franc. dentiste
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dentysta&oldid=8258240”