tandlæge (język duński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dentysta, stomatolog
odmiana:
(1.1) en tandlæge, tandlægen, tandlæger, tandlægerne
przykłady:
(1.1) Heidi hylede af smerte hos tandlægen. → Heidi wyła z bólu u dentysty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) odontolog
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
duń. tand + læge
uwagi:
źródła: