ortodonta

ortodonta (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) stomat. stomatolog, specjalista w zakresie ortodoncji (leczenia wad zgryzu)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ortodonta	ortodonci
dopełniacz	ortodonty	ortodontów
celownik	ortodoncie	ortodontom
biernik	ortodontę	ortodontów
narzędnik	ortodontą	ortodontami
miejscownik	ortodoncie	ortodontach
wołacz	ortodonto	ortodonci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) stomatolog

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ortodoncja ż

forma żeńska ortodontka ż

przym. ortodontyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) orthodontist
• hiszpański: (1.1) ortodoncista m
• niemiecki: (1.1) Kieferorthopäde m
• nowogrecki: (1.1) ορθοδοντικός m
• rosyjski: (1.1) ортодонт m
• włoski: (1.1) ortodontista m

źródła: