dentystka

dentystka (język polski)

dentystka (1.1)

wymowa:

IPA: [dɛ̃nˈtɨstka], AS: [dẽntystka], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kobieta stomatolog

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dentystka	dentystki
dopełniacz	dentystki	dentystek
celownik	dentystce	dentystkom
biernik	dentystkę	dentystki
narzędnik	dentystką	dentystkami
miejscownik	dentystce	dentystkach
wołacz	dentystko	dentystki

przykłady:

(1.1) Ta dentystka pastwiła się nade mną prawie godzinę!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) stomatolog, stomatolożka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekarka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dentystyka ż, dentofobia ż

forma męska dentysta m

przym. dentystyczny

przysł. dentystycznie

tem. słow. dento-, -dont

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dentysta

• litewski: (1.1) dantistė ż
• rosyjski: (1.1) дантистка ż
• tajski: (1.1) ทันตแพทย์หญิง
• wilamowski: (1.1) condökteryn ż, coondökteryn ż, candökteryn ż

źródła: