czapka (1.1)
 
czapka (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈt͡ʃapka], ASapka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rodzaj nakrycia głowy wykonanego przeważnie z miękkiego materiału, czasem ze sztywnymi wstawkami takimi jak denko lub daszek; zob. też czapka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kiedy mówisz komuśdzień dobry”, powinieneś zdjąć czapkę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zdejmować / zdjąć / zakładać / założyć czapkę • barania / futrzana / wełniana czapka • czapka wojskowa / harcerska / marynarska / … • czapka z nausznikami / z daszkiem / z otokiemczapka bejsebolowaczapka kucharskaczapka frygijskaczapka garnizonowaczapka polowaczapka studenckaczapka Monomacha
synonimy:
(1.1) reg. boba
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nakrycie głowy
hiponimy:
(1.1) baranica, beret, bermyca, biret, budionowka, budyniówka, bustina, camauro, chaperon, czako, bejsbolówka, dekiel, desperatka, dokerka, dżokejka, fez, furażerka, giwer, glengarry, infuła, jarmułka, kalotka, kapuza, kaszkiet, kepi, kokosznik, kołpak, krymka, leninówka, lisiurka, magierka, maciejówka, mazepinka, mycka, pakol, pilos, pilotka, papacha, piuska, rogatywka, toczek, szlafmyca, sztrajmł, uszanka
holonimy:
meronimy:
(1.1) daszek, denko, nausznik, otok, pompon, ściągacz
wyrazy pokrewne:
rzecz. czapnictwo n, czapnik m, czapica ż, czapkarstwo n, czapkarz m, czapkowany m, czapkowanie n
zdrobn. czapeczka ż
zgrub. czapa ż
czas. czapkować ndk.
przym. czapkowy, czapniczy, czapkarski
związki frazeologiczne:
czapka frygijskaczapka niewidkaczapki z głów! • cześć i czapkalisia czapkaprzysłowia: czapką, papką i solą ludzie ludzi niewoląna świętego Tymoteusza trzeba ci czapki, nie kapeluszana złodzieju czapka gore
etymologia:
być może st.franc. chapekaptur, kapiszon < łac. capparodzaj nakrycia głowy[1]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „czapka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.