szlafmyca (język polski) edytuj

 
szlafmyca (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. miękka czapka męska nakładana do spania[1]; używana też jako poranne nakrycie głowy
(1.2) przen. safanduła[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jacek włożył szlafmycę i podreptał do sypialni.
(1.1) Z okien domów, na najmniejszy hałas, wyglądały ciekawie głowy w perukach, czepkach i szlafmycach[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) założyć / włożyć / ubrać / nałożyć szlafmycę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) czapka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. szlafmycka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Schlafmütze < niem. Schlafsen + niem. Mützeczapka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-11487-8.
  2.   Hasło „szlafmyca” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Józef Ignacy Kraszewski, Z siedmioletniej wojny, Warszawa 1965, s. 136.