magierka (język polski) edytuj

 
magierka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) węgierska czapka z grubego sukna, okrągła lub czworokątna, obszyta barankiem i kolorowymi sznurkami, używana głównie do stroju ludowego, popularna w dawnej Polsce, zwłaszcza za Batorego[1]; zob. też magierka w Wikipedii
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) czapka z wełny[2][3]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) batorówka, czapka węgierska, madziarka, magiera, żarna
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) czapka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. magiera ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
zdrobn. od pol. magiera
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „magierka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Dorota Simonides, Śląski horror. O diabłach, skarbnikach, utopcach i innych strachach, Śląski Instytut Naukowy, Katowice 1984, s. 140.
  3. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.