bohaterszczyzna (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌbɔxatɛrˈʃt͡ʃɨzna], AS[boχaterščyzna], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) iron. źle pojęta odwaga, zbędne bohaterstwo, często niebezpieczne w skutkach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Oceny wahają się pomiędzy krytyką, że była to bezsensowna ofiara polskiej krwi i jak wiele innych powstań erupcja romantycznej bohaterszczyzny bez szans na zwycięstwo, a apologią bohaterstwa powstańców i zrozumieniem, że po latach okupacji chęć wyzwolenia miasta była naturalna[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) brawura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bohater mos, bohaterstwo n
przym. bohaterski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bohaterski + -yzna
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: