baśń

baśń (język polski)

wymowa:

IPA: [baɕɲ̊], AS: [baśń̦], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. utwór o treści fantastycznej; zob. też baśń w Wikipedii

(1.2) st.pol. plotka

(1.3) st.pol. przysłowie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	baśń	baśnie / rzad. baśni
dopełniacz	baśni	baśni
celownik	baśni	baśniom
biernik	baśń	baśnie / rzad. baśni
narzędnik	baśnią	baśniami
miejscownik	baśni	baśniach
wołacz	baśni	baśnie / rzad. baśni

przykłady:

(1.1) Matka ją najciekawszych baśni uczyła, ojciec najstarszymi podaniami karmił.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bajka; gw. (Górny Śląsk) bera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. baśniowość ż

przym. baśniowy

przysł. baśniowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tale, fairy tale
• arabski: (1.1) أسطورة
• białoruski: (1.1) казка ż
• czeski: (1.1) báje
• esperanto: (1.1) fablo, fabelo
• interlingua: (1.1) fabula
• kaszubski: (1.1) brawãda ż; (1.2) łżónka ż
• niemiecki: (1.1) Fabel ż
• nowogrecki: (1.1) παραμύθι n
• rosyjski: (1.1) сказка ż
• rumuński: (1.1) basm, basne
• szwedzki: (1.1) fabel w
• ukraiński: (1.1) казка ż
• włoski: (1.1) favola ż

źródła: