fabula
fabula (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gw. (Śląsk Cieszyński)[1] drobiazg
- (1.2) gw. (Górny Śląsk)[2] bajka
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: drobiazg
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bajka
- źródła:
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
- ↑ 2,0 2,1 E. Klich, Pokłosie, „Język Polski” nr 1/1914, s. 26.
fabula (język hiszpański) edytuj
- wymowa:
- IPA: [fa.ˈβu.la]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od fabular
- (1.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od fabular
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
fabula (interlingua) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
fabula (język łaciński) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1) fabul|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fabula fabulae dopełniacz fabulae fabulārum celownik fabulae fabulīs biernik fabulam fabulās ablatyw fabulā fabulīs wołacz fabula fabulae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. fabulor
- rzecz. fabulositas ż, fabulator m, fabulatio ż, fabella ż, fabellator m
- przym. fabularis, fabulosus, fabularius
- związki frazeologiczne:
- lupus in fabula
- etymologia:
- źródłosłów dla ang. fable, franc. fable, irl. fabhal, isl. fabúla, isl. fabúlera, wł. favola, wł. fiaba
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 250.
fabula (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fabula fabuly dopełniacz fabuly fabúl celownik fabule fabulám biernik fabulu fabuly miejscownik fabule fabulách narzędnik fabulou fabulami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fabulárnosť ż, fabulátor m, fabulátorka ż, fabulácia ż
- przym. fabulárny, fabulačný, fabulátorský
- przysł. fabulačne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „fabula” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.