gasić (język polski) edytuj

 
strażacy gaszą (1.1) ogień
wymowa:
IPA[ˈɡaɕiʨ̑], AS[gaśić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przerywać palenie
(1.2) zmniejszać blask
(1.3) techn. wyłączać urządzenie
(1.4) zaspokajać głód, pożądanie, potrzebę
(1.5) tłumić
(1.6) pot. speszyć, pozbawić pewności siebie
(1.7) sport. przyhamować piłkę
(1.8) o wapnie palonym: łączyć z wodą
odmiana:
(1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Strażacy dzielnie gaszą pożar.
(1.1) No, gaś tego papierosa!
(1.2) Czarne chmury gaszą blask księżyca.
(1.3) Gaś natychmiast to radio! Mały zasypia.
(1.4) Gasili swe pragnienie długo i namiętnie.
(1.5) Łącznik głowicy z ramą jest kluczowym elementem gaszącym wibracje motocykla Junak.
(1.6) Franek strasznie zapalił się do tego pomysłu, ale szef go gasił na każdym kroku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gasidło n, gaśnik mrz, gaśnica ż, gaszenie n, dogaszanie n, dogaszenie n, pogaszenie n, wygaszanie n, wygaszenie n, zagaszanie n, zagaszenie n, zgaszanie n, zgaszenie n
czas. dogaszać ndk., dogasić dk., pogasić dk., wygaszać ndk., wygasić dk., zagaszać ndk., zagasić dk., zgaszać ndk., zgasić dk.
przym. gaśniczy
związki frazeologiczne:
ostatni gasi światło
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „gasić” w: SJP.pl.