Podobna pisownia Podobna pisownia: Rurarúra

rura (język polski) edytuj

 
rury (1.1)
 
rura (1.2)
 
rura (1.5)
wymowa:
IPA[ˈrura], AS[rura]
homofon: Ruhra
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przewód do transportu płynów; zob. też rura w Wikipedii
(1.2) słupek do tańca go-go lub akrobacji sportowych
(1.3) gw. lwow. część pieca do przechowywania gorących potraw
(1.4) wulg. kobieta
(1.5) przest. lufa broni palnej
(1.6) kulin. przest. długa kość kulinarna ze szpikiem

wykrzyknik

(2.1) okrzyk do ucieczki
odmiana:
(1.1-6)
(2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Żeby woda popłynęła, musimy połączyć te dwie rury.
(1.2) Bardzo lubię oglądać taniec na rurze.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przycinać / przyciąć / założyć / montować / zamontować / uszczelnić rurę • rura biegnie / prowadzi / rozgałęzia się • rura gruba / cienka / szczelna / nieszczelna • rura żeliwna / miedziana / plastikowa / z PCV / kamionkowa • rura do wody / do gazu / do odprowadzania ścieków
(1.2) taniec / ćwiczenie przy (na) rurze • tańczyć na / przy rurze
(1.6) barszcz z rurą
synonimy:
(1.1) tuba
(1.3) duchówka, piecyk, piekarnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruraż m, rurarz m, rurarstwo n, rurowanie n, rurkowanie n, rurownica ż, rurki
zdrobn. rurka ż, rureczka ż
czas. rurować, rurkować
przym. rurowy, rurkowy, rurarski
związki frazeologiczne:
rura zmiękłastara ruraz grubej rury
etymologia:
niem.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lufa
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.