rurarz

rurarz (język polski)

rurarze (1.1) przy rurażu

wymowa:

IPA: [ˈruraʃ], AS: [ruraš], zjawiska fonetyczne: wygł.

homofon: ruraż

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba układająca rury

(1.2) osoba produkująca rury

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rurarz	rurarze
dopełniacz	rurarza	rurarzy
celownik	rurarzowi	rurarzom
biernik	rurarza	rurarzy
narzędnik	rurarzem	rurarzami
miejscownik	rurarzu	rurarzach
wołacz	rurarzu	rurarze

przykłady:

(1.1) Młody rurarz poszedł robić ruraż.

(1.2) Jestem rurarzem i mam mały warsztat rurarski na Pradze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rura ż, rurka ż, rurki nmos, rureczka ż, ruraż m, rurarstwo n

przym. rurowy, rurarski

czas. rurować

wykrz. rura

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rura + -arz

uwagi:

(1.1-2) pisownia przez „rz” jak dla wszystkich rzeczowników rodzaju męskiego oznaczających zawód lub profesję, odmiennie niż „ruraż” oznaczające czynność lub efekt czynności

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pipelayer; (1.2) pipelayer

źródła: