rurować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ruˈrɔvaʨ̑], AS[rurovać]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) techn. obudowywać rurami otwory wiertnicze
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rura ż, rurka ż, rurowanie n, ruraż m, rurarz m, rurarstwo n, rurki nmos
przym. rurowy, rurarski
wykrz. rura
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. rura + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: