Posejdon (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈsɛjdɔ̃n], AS[posei ̯dõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
podział przy przenoszeniu wyrazu: Posej•don
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bóg mórz, trzęsień ziemi, żeglarzy, rybaków i koni, utożsamiany z rzymskim Neptunem; zob. też Posejdon w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Posejdon uchodził za syna Kronosa i Rei oraz męża Amfitryty.
(1.1) Atrybutem Posejdona był trójząb, którym wzburzał morze i wstrząsał ziemią[2].
(1.1) Posejdonowi podlegały razem z morzem wyspy, nadbrzeża, przystanie[3].
(1.1) Posejdonowi poświęcona była bajeczna wyspa Atlantyda, którą władali jego potomkowie[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bóg Posejdon • boski / groźny / surowy Posejdon • atrybut / epitet / figurka / hymn do / kult / posąg / potomstwo / przedstawienie / przydomek / świątynia / święto / wizerunek Posejdona • ku czci / na cześć Posejdona • oddawać cześć / poświęcony / składać ofiary Posejdonowi • czcić Posejdona • mit o Posejdonie
synonimy:
(1.1) Neptun
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bóg
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. Posejdonowy
rzecz. Posydończyk mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. Ποσειδῶν (Poseidon)[5]
uwagi:
zob. też Posejdon (ujednoznacznienie) w Wikipedii
(1.1) por. Neptun; zobacz też: AfrodytaApolloAresArtemidaAtenaDemeterDionizosHefajstosHeraHermesHestiaZeusIndeks:Polski - Mitologia grecka
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „Posejdon” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Homer, Odyseja, Warszawa 1972, s. 375.
  3. Jan Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Warszawa 1972, s. 161.
  4. Michał Pietrzykowski, Mitologia starożytnej Grecji, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979, s. 52.
  5. Hasło „Posejdon” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.