hymn (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[xɨ̃mn], AS[χỹmn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. liter. urz. uroczysta i podniosła pieśń pochwalna o apostroficznym charakterze wypowiedzi, komponowana na cześć bóstwa, szczególnej osoby, wydarzenia, ojczyzny (kraju), a także idei; zob. też hymn w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wydaje mi się, że włoski hymn narodowy jest bardzo długi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) Mazurek Dąbrowskiego
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. hymniczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. hymnus < gr. ὕμνος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

hymn (język angielski) edytuj

wymowa:
enPR: hĭm, IPA/hɪm/, SAMPA/hIm/
wymowa amerykańska?/i
homofon: him
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. liter. hymn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. hymnal
rzecz. hymnal
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

hymn (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) hymn[1]
odmiana:
(1.1) en hymn, hymnen, hymner, hymnerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 445.