trójząb

trójząb (język polski)

Posejdon z trójzębem (1.1)

trójzęby (1.2)

♆

trójząb (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈtrujzɔ̃mp], AS: [trui ̯zõmp], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. wojsk. ręczna broń drzewcowa zakończona potrójnym ostrzem; zob. też trójząb w Wikipedii

(1.2) rodzaj harpuna lub oszczepu do polowania na ryby zakończonego potrójnym ostrzem

(1.3) symbol w kształcie trójzębu (1.1)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trójząb	trójzęby
dopełniacz	trójzębu	trójzębów
celownik	trójzębowi	trójzębom
biernik	trójząb	trójzęby
narzędnik	trójzębem	trójzębami
miejscownik	trójzębie	trójzębach
wołacz	trójzębie	trójzęby

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) harpun

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Trójząb m

zdrobn. trójząbek m

przym. trójzębny, trzyzębowy, trzyzębny, trójząbkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. trój- + ząb

uwagi:

por. ♆ • runka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trident
• asturyjski: (1.1) traenta ż
• bułgarski: (1.1) тризъбец m
• esperanto: (1.1) tridento
• hiszpański: (1.1) tridente m; (1.2) tridente m; (1.3) tridente m
• łaciński: (1.1) fuscina ż
• niemiecki: (1.1) Dreizack m
• nowogrecki: (1.1) τρίαινα ż; (1.2) τρίαινα ż; (1.3) τρίαινα ż
• rosyjski: (1.1) трезубец m
• szwedzki: (1.1) treudd w
• ukraiński: (1.1) тризуб m

źródła: